تحقیق و پژوهش

بسم الله الرحمن الرحیم

حیات مطهّر

آیت الله مرتضی مطهّری در تاریخ 13/11/1298 متولّد شد.زادگاهش فریمان،واقع در 75 کیلومتری مشهد بود و خانواده اش خوانواده ای روحانی بودند.

پس از فراگیری تحصیلات ابتدایی،در سنّ دوازده سالگی وارد حوزه ی علمیه ی مشهد شد و در سال 1316 راهی حوزه ی علمیه قم گشت.

ایشان 15 سال در قم زندگی کردند و در طول این مدّت از محضر بزرگوارانی چون آیت الله بروجردی،امام خمینی و علّامه سید محمّدحسین طبابایی بهره مند شدند.

شهید مطهری،علاوه بر تحصیل علوم دینی،در مسائل اجتماعی و سیاسی نیز فعّالانه شرکت داشت و عضوی از فدائیان اسلام بود.

وی در سال1331 به تهران آمد و در مدرسه مروی مشغول به تدریس شد.

در سال 1334 انجمن های اسلامی را تأسیس کردند؛زمانی که هیئت های مؤتلفه فعالیت های خود را آغاز کردند،استاد مطهّری و چند تن دیگر از سوی امام خمینی(ره) به رهبری این هیئت ها برگزیده شدند و در سال 1346 با همراهی تعدادی از دوستانشان حسینیه ی ارشاد را تأسیس نمودند.

بارها به علّت مبارزات انقلابی و سخنرانی هایش بر علیه رژیم پهلوی دستگیر و زندانی شد و در سال 1353 نیز به همین خاطر ممنوع المنبر شد.

استاد مطهّری ایدئولوژی اسلامی را مطرح کردند و کتابی هم در این زمینه تألیف نمودند و در سال 1355 به همراه تعدادی از شخصیت های بزرگ،جامعه روحانیت مبارزِ تهران را تشکیل دادند.

شهید مطهری همواره یکی از پایه های اصلی انقلاب بود و امام نیز ایشان را مسئول تشکیل شورای انقلاب اسلامی کرده بودند؛ پس از پیروزی انقلاب نیز ایشان همواره در کنار امام خمینی(ره) بودند.

سرانجام دشمنانِ انقلاب که توانِ دیدن چنین گوهری را نداشتند،درشبانگاه 11/2/1358،توسط عضوی از گروهک تروریستی فرقان،ایشان را ترور کردند و استاد مطهّری به مقام پر فیض شهادت نائل آمدند.با نگاهی ساده به زندگی استاد مطهّری میتوان این را دریافت که ایشان از لحظه لحظه ی عمرشان بهره بردند و تمام وجودِ خود را وقفِ اسلام و ایران کردند؛سخت کوشی،تلاش فراوان و تفکّرات ارزشمند آن بزرگوار رامیتوان در آثار جاویدان وی دید.